Արմեն Աղաբաբյան՝ Ես կարողանում եմ ֆիլմ պատրաստել «Կախարդական անտառը»
Աբել Մովսիսյան Ես կարողանում են Powerpint-ով աշխատել <<Արտասովոր եղջերուն>>
Արփի Փիրումյան՝ Ես կարողանում եմ ֆիլմ պատրաստել. <<Մանուշակագույն անտառը>>
Մարկ Վարդանյան՝ ես կարողանում եմ PowerPoint ծրագրով աշխատել. <<Արտասովոր եղջերուն>>
Մանե Հարությունյան՝ ես կարողանում եմ պատրաստել ֆիլմ. Առաջին անգամ անտառում
Արեն Վարդանյան՝ ես կարողանում եմ իմ տեսանյութերը մոնտաժել. իմ մեդիահմտությունները
Սուսաննա Գրիգորյան՝ «Մրջյունն ու ճանճը»
Եվա Գրիգորյան՝ «Արևի և ամպի կռիվը»
Արմեն Աղաբաբյան՝ «Ուղտն ու ձին»
Մհեր Բարսեղյան՝ «Կատուն ու շունը»
Մարկ Վարդանյան՝ «Փիղն ու մրջյունը»
Արեն Վարդանյան՝ «Հարուստն ու աղքատը»
Մանե Հարությունյան` «Մրջյունն ու շունը»
Սովորողները իրենց հորինած երկրի մասին են պատմում:
Նախագիծը իրականացնելու համար, բաժանվեցինք խմբերի և ամեն խմբին հանձնարարվեց բանաստեղծությունը: Հետո պետք է ռոդարյական հնարքներով շարունակեին՝ ավարտ հորինեին կամ նոր պատմություն սեղծեին: Սովորողները հորինուկները գրել են խմբով և խմբով էլ կերպարները ստացել, ապա նոր ներկայացրել:
Զարմացած ծաղիկը
Մի օր ձյունը հալվեց և ծաղիկը դուրս եկավ հողից: Նայեց շուրջը՝ տեսավ, որ գարուն է: Նա շատ զարմացավ և իր ընկեր ծաղիկներին կանչեց: Ընկերները եկան և որոշեցին գնալ այգի: Այնտեղ նրանք շատ ուրախ ծաղիկների հանդիպեցին և սկսեցին միասին խաղալ:
Առաջին խումբ.
Խմբին հանձնարարվել էր Հովհաննես Թումանյանի « Ծաղիկներ» բանաստեղծությունը և պետք է շարունակեին:
Ծիտիկի առաջին օրը
Ծիտիկը առաջին օրով նեղված էր: Նրա հետ մյուս ծիտիկները չէին խաղում և շփվում: Նա իր բնում մենակ էր: Մի օր էլ հարևան ծիտիկները հյուր եկան իրեն և ընկերացան իր հետ: Նրանք միասին գնացին թռչել սովորելու:
Երկրորդ խումբ.
Խմբին հանձնարարված էր «Ծիտիկի օրորը» 
Կանաչ ախպերն ու երեխաները
Երբ Կանաչ ախպերը եկավ, բոլոր երեխաները իջան բակ: Կանաչ ախպերը չգիտեր, թե ովքե՞ր էին այդ երեխաները: Նա որոշեց ընկերանալ երեխաների հետ: Երեխաները շատ էին ցանկանում Կանաչ ախպոր հետ խաղալ: Կանաչ ախպերը երեխաների հետ հաճույքով խաղաց և նրանք դարձան լավ ընկերներ:
Երրորդ խմբին հանձնարարված էր «է՜յ կանաչ ախպեր» բանաստեղծությունը:
Ամպն ու Սարը
– Բարև Ամպ, ինչպե՞ս ես:
– Լավ եմ Սար, իսկ դո՞ւ:
– Ես էլ եմ լավ, իսկ ո՞ւր ես գնում այդպես արագ:
– Ման եմ գալիս կորած սարին, որ նստեմ սուր կատարին:
-Ես կփորձեմ գտնել նրան և կասեմ ճանապարհը:
Չորրորդ խմբին հանձնարարված էր «Ամպն ու սարը» բանաստեղծությունը:
Ինչո՞ւ մորուքը դեմք ունի:
«Պապիկ կացինը»
Մի օր պապիկ կացինը ուզում էր քայլել իր շան հետ։ Նա ասաց՝ արի իմ ուրախ շուն գնանք զբոսնելու, բայց շունը չեկավ և փախավ։ Պապիկ կացինը կանչեց իքնաթիռ կացնին, որ գտնի իր ուրախ շանը։ Ինքնաթիռ կացինը գտավ և ասաց՝ արի՛ ուրախ շուն և շունը եկավ։ Եվ այդպես իքնաթիռ կացինը բերեց շանը և պապիկ կացինը կարողացավ քայլել, իր շան հետ։
Արգիշտի Շալիտա Բուարի
«Ինքնաթիռ կացինը»
Ինքնաթիռ կացինը թռչում էր բակում և հանկարծ ներս ընկավ կկվի բունը: Կկուն վախեցավ և դուրս շպրտեց կացնին: Կացինը թռավ գնաց և կտրեց կկվի ծառը: Կացինը թռչելով փախավ և ընկավ ավտոբուսի վրա` ակը պայթեց ու կանգնեց:
Արմեն Աղաբաբյան
«Ոստիկան կացինը»
Լինում է չի լինում մի կացին։ Մի օր այս կացինը ընդունվում է ոստիկանի դպրոց։ Շատ երկար սովորում է այնտեղ։ Ավարտելով դպրոցը դառնում է ոստիկան։ Նա բռնում է շատ-շատ հանցագործ կացինների: Ոստիկան կացինը դառնում է գերազանցիկ։
Մհեր Բարսեղյան
«Անպոչ կացինը»
Լինում է, չի լինում մի կացին: Այդ կացինը պոչ չի ունենում, և նրան անվանում էին Անպոչ կացին: Անպոչ կացինը չէր կարողանում փայտ կոտրատել: Նա միշտ տխուր էր ու մի կողմ գցած: Մի օր մի մարդ նկատեց նրան տխուր պառկած և որոշեց կացնին պոչ կպցնել: Կացինը շատ ուրախացավ: Նա բոլորի համար փայտ էր կոտրատում, իսկ ամենից շատ այն մարդուն, որն իրեն օգնեց:
Եվա Գրիգորյան
«Լուսնե կացինը»
Լինու է չի լինում մի Լուսնե կացին։ Էս Լուսնե կացինը ուզում էր, որ ինքը մնա երկնքում։ Գնաց հրեշտակի մոտ և խնդրեց, որ Լուսնե կացինը մնա երկնքում։ Հրեշտակը ասաց, որ այո կարող ես մնալ երկնքում։ Եվ այդպես լուսինը մնաց երկնքում, բոլորը ուրախանում էին, երբ նայում էին Լուսնե կացինին ։
Մարկ Վարդանյան
«Օգնող կացինը»
Օգնող կացինը մի օր տեսավ մի ուրիշ ընկած կացնի և ասաց՝ ես քեզ կօգնեմ ու օգնեց բարձրանալ։ Եվ նրանք ընկերացան։ Այդ օրվանից նրանք միասին սկսեցին օգնել բոլորին։
Սուսաննա Գրիգորյան
«Բարկացած կացնի արկածները»
Կար չկար մի բարկացած կացին: Մի օր այս բարկացած կացինը որոշեց բարի դառնալ. գնաց այգի և տեսավ մի տարօրինակ կացնի.
-Հե՜յ, հե՜յ,-ասաց բարկացած կացինը,- ուզում եմ բարիանալ, կօգնե՞ս ինձ։ Տարօրինակ կացինը իրականում կախարդ էր և օգնեց բարկացած կացնին բարիանալ։
Մարկ Վարդանյան
« Ծառ աղվեսը»
Մի օր,աղվեսը գնում էր, իր եղբայր` գայլի տուն: Հանկարծ, մի շուն ծառի մեջ դրեց աղվեսին և նա դարձավ ծառ աղվես: Նա մնաց այնտեղ մինչև իր ծննդյան օրը, քանի որ չէր կարողանում դուրս գալ: Աղվեսի ծննդյան օրը հունվարի տասին է: Հետո նրա մայրիկը օգնեց և հանեց ծառից, սակայն աղվեսի վրա աճել էր փոքրկ ծառ:
Եվա Գրիգորյան
«Պանրե տնակի աղվեսը»
Լինում է չի լինում մի աղվես է լինում: Աղվեսն ապրում էր պանրե տնակում: Նա հոգնել էր իր պանրե տնակից և որոշում է, նոր տուն գնել: Անտառում մի թիթեռ կար, որը տներ էր վաճառում: Կենդանիները ուտելիք էին տալիս,նա էլ`տուն էր տալիս: Աղվեսը դիմում է թիթեռին , որ իրեն լավ տուն գտնի: Նա թիթեռին շատ ուտելիք և պանիր է տալիս ,իսկ թիթեռը` մեծ ու հարմարավետ տուն:
Մհեր Բարսեղյան
«Պանրե աղվեսը»
Պանրե աղվեսը ուզում էր ֆուտբոլիստ դառնալ։Նա պետք է շատ լավ սովորեր, որ լավ խաղար։Նա պարապեց և կամաց – կամաց սկսեց լավ խաղալ։Պանրե աղվեսը արդեն շատ սովորեց և չեմպիոն դարձավ։Նա շատ լավ խաղաց։
Արգիշտի Շալիտա Բուարի
«Պանրասեր Ագռավը»
Ագռավը տեսավ մի աղվես, որը պանիր էր ուտում և զարմացավ: Նա ուզեց աղվեսի հետ պանիր ուտել կամ խաբել նրան: Ագռավը կանչեց իր ընկերներին ու նրանցից մեկը գնաց աղվեսի մոտ և ասաց.
– Աղվես-աղվես, քնքուշ-քնքուշ պանրով աղվես, ինչ սիրուն ես: Այդ ժամանակ ագռավները թռան և կերան աղվեսի բաժին պանիրը: Աղվեսը ջղայնացավ, քանի որ այնքան սոված էր ,որ ագռավներին բռնեց, եփեց և կերավ:
Արամ Արտազյան
«Պանրահոտ աղվեսը»
Մի օր պանրահոտ աղվեսը գնաց բակ: Բոլորը նրա հոտից պանիր էին ուզում ուտել: Մարդիկ շատ էին սիրում պանիր և ասում էին աղվեսին,թե դու պանրի հոտ ունես, շատ համեղ հոտ ունես:
Մանե Հարությունյան
«Ծույլ մրջյունի արկածները»
Կար մի մրջյուն,նա չէր սիրում աշխատել ինչպես իր ըներները:Մրջնանոցի բոլոր մրջյունները շատ աշխատասեր էին,աշխատում էին առավոտից իրիկուն:Ծույլ մրջյունը սիրում էր խաղալ,երգել,հեծանիվ քշել: Մի անգամ նա խաղալիս մոլորվում է խոտերի մեջ:Այնտեղ ընկերանում է զատիկի ու մորեխի հետ և միասին խոտերից կառուցում են փոքրիկ տնակ ու ապրում են երեք ընկերներով` հաշտ ու համերաշխ:
Ռազմիկ Սիմոնյան
«Ծույլ մրջյունի արկածները»
Լինում է ,չի լինում, մի մրջյուն:Նա չաշխատասեր էր և ծույլ:Նա չէր ուզում ընդմիշտ աշխատել:Հետո նա գտավ նոր ընկեր:Նա աղջիկ է և նրանք շատ երկար խաղում էին:
Եվա Գրիգորյան
«Ծույլ մրջյունի արկածները»
Մի անգամ ամռանը մրջյունը չաշխատեց: Ձմեռը եկավ ու նա մրսեց: Փոշմանեց մրջյունը և սկսեց տուն սարքել: Հոգնեց, ասաց, թե գնամ հանգստանամ: Այնքան հանգստացավ, որ մոռացավ տուն սարքի: Ձմռանը նա մրսեց և հիվանդացավ:
Նարեկ Եղիզարյան
«Ծույլ մրջյունի արկածները»
Մի օր ծույլ մրջյունը չաշխատեց և գնաց անտառ զբոսնելու: Զբոսնլու ժամանակ ընկավ ու տեսավ արջին, նա այնքան վախեցավ, որ փախավ անտառի խորքը։ Այնտեղ հանդիպեց ճպուռին ու ասաց, թե դու ո՞վ ես։ Նրանք ծանոթացան,ընկերացան և իրար հետ գնացին մրջյունի ընկեր` Մրջյունի տուն:
Մարկ Վարդանյան
«Ծույլ մրջյունը»
Մի անգամ ծույլ մրջյունը չէր ուզում ուտել։Ծույլ մրջյունը չէր ուզում բակ գնալ։Ծույլ մրջյունը չէր ուզում բազմոցից վեր կենալ։Ծույլ մրջյունը չէր ուզում խաղալ։
Լանա Գևորգյան
«Ծույլ մրջյունի արկածները»
Մրջյունը քայլում էր բակում և նա ընկավ փոսը: Նա չկարողացավ դուրս գալ, որովհետև ծույլ էր: Իր ընկեր մրջյունը եկավ, նրան օգնեց և նրանք միասին գնացին տնակ:
Արմեն Աղաբաբյան
Սուսաննա Գրիգորյան
«Պոկված տերևը»
Մի օր տերևը ինքն իրեն խոսում էր.
-Ի՞նչ կլինի, եթե ես փախչեմ ծառից: Այդ ժամանակ ծառը քնած էր, սակայն լսեց, որ տերևը ուզում էր փախչել: Ծառը տերևին հարցրեց, թե ինչո՞ւ է ուզում փախչել: Տերևը վեր թռավ վախից ու ծառից պոկվեց, ընկավ, փախավ հեռու տեղեր։
Արփի Փիրումյան
<<Պոկված տերև>>
Մի օր պոկված տերևը ուզում էր թռնել: Նա շատ էր սիրում թռնել և դա իր սիրելի պարն էր: Գիշերը նա թռավ, բայց երազ էր տեսնում տերևը: Մի օր տերևը թռավ և շատ ուրախացավ, որովհետև քամին եկել էր:
Արգիշտի Շալիտա Բուարի
«Պոկված տերևի ճամփորդությունը»
Մի օր պոկված տերևը ման էր գալիս, մին էլ ձմեռը եկավ: Պոկված տերևը վախեցավ , թե ի՞նչ եմ անելու, պետք է գնամ ծառիս մոտ: Ծառն էլ վախեցած փնտրում էր, թե ու՞ր է իմ տերևը: Տերևը հնկարծ մի փչակ տեսավ և մտավ փչակի մեջ: Այնտեղից տեսնում էր, որ բոլոր տերևները գույնզգույն են դարձել: Նա փչակում ձմեռեց և գարնանը գտավ իր ծառին:
Նարեկ Եղիզարյան
«Պոկված տերևը»
Լինում է չի լինում մի պոկված տերև է լինում: Մի օր նա երգում էր և հանկարծ ընկավ օվկիանոս: Նրան կերավ շնաձուկը: Հետո շնաձուկը բացեց բերանը:Տերևը դուրս եկավ օվկիանոս և ուրախ լողաց:
Եվա Գրիգորյան
<<Պոկված տերևը>>
Մի օր պոված տերևը ուզում էր գնալ իր ծառի մոտ, բայց նա չէր կարողանում գտնել ծառին, քանի որ մոլորվել էր: Նա նստեց, մտածեց և փորձեց նորից փնտրել: Տերևն ամենուր փնտրում էր, բայց նորից չէր գտնում: Հանկարծ պատահական հանդիպեց և շատ ուրախացավ:
Արմեն Աղաբաբյան
