Սիրային երգ մահվան մասին։ Յասուլ Յունան

Գրական ակումբ

Առցանց քննարկմանը միացի՛ր այս հղումով։ 

Գործող անձինք
Պառավ Ֆարհադ
Փուչիկ վաճառող

Բեմը զբաոսայգի է։ Մի պառավ ծաղկազարդ չադրայով և սպիտակ գլխաշորով, տխուր-տրտում և սպասման մեջ նստել է նստարանին։

ՊԱՌԱՎ- (Բեմով անցնող աներևույթ տղամարդուց հարցնում է)։ Ներեցե՛ք պարոն, ժամը քանի՞սն է։ (Աներևույթ մարդը կանգնում և պատասխանում է)։
ՊԱՌԱՎ- Ասացիք յո՞թը։ Անչափ շնորհակալ եմ։ Թող Աստված քեզ զարդարի ծերությամբ։ (Անտեսանելի մարդը դուրս է գալիս բեմից)։ Ի՞նչ ասացի՝ զարդարի ծերությա՞մբ։ Ծերանա, որ ի՞նչ լինի։ Մենակությունից կփտի։ Թող Աստված քեզ ջահել տանի, որ պատվով այս աշխարհից հեռանաս։ (Զգում է, որ անտեսանելի մարդը վերադարձել և նայում է իրեն)։
Ներեցե՛ք, ինքս ինձ հետ էի խոսում։ (Ինքն իրեն)։ Ինչո՞ւ քանի դեռ երիտասարդ էիր, չմեռար, որ այս օրը չընկնեիր։ (Անտեսանելի մարդը հեռացել է)։ Չգիտեմ՝ բոլորը ինչո՞ւ են ուզում ծերանալ։ Կարծես մենք կերանք, ու նրանք ետ են մնացել։
Լռություն։
(Վեր է կենում, նայում է չորս բոլորը, հետո վերադառնում ու նստում է իր տեղը։ Անտեսանելի մի կին գալիս ու նստում է նրա դիմացը։ ժպիտներ են փոխանակում)։
ՊԱՌԱՎ- (Քիչ անց)։ Կարծես այսօր չի ուզում գալ։ Այնքան նայեցի ճանապարհին՝ աչքերս սպիտակեցին։

Սարդոստայնը։ Ակուտագավա Րյունոսկե

Գրական ակումբ

Մի անգամ Բուդդան միայնակ շրջում էր դրախտային լճակի ափին:

Ողջ լճակը ծածկել էին մարգարտափայլ ճերմակությամբ լոտոսները, նրանց դեղին միջուկները շուրջբոլորն անբացատրելի-անուշ բուրմունք էին սփռում:

Այդժամ դրախտում առավոտ էր:

Բուդդան մտորմունքի մեջ կանգ առավ եւ հանկարծ ջրի հայելում տեսավ լոտոսի լայն տերեւների մեջ առկայծող այն ամենը, ինչ կատարվում էր խորը ներքեւում, Լոտոսի լճակի հատակին:

Դրախտային լճակը հասնում էր ընդհուպ մինչեւ դժոխքի ընդերքը:

Նրա բյուրեղյա ջրերի միջից Ասեղնալեռն ու Սանձու գետն այնքան պարզորոշ էին երեւում, ինչպես մանրադիտակի դիտանցքից: Այնտեղ՝ դժոխքի խորխորատում, վխտում էր մեղավորների ահռելի բազմությունը: Եվ այնպես պատահեց, որ Բուդդայի հայացքն ընկավ Կանդիտա անունով մի մեղավորի վրա:

Ընդմիջված չվերթ։ Անդրե Մորուա

Գրական ակումբ

Քննարկմանը կարող եք միանալ  այս հղումով։

– Ուզում եք լսել կյանքիս ամենաարտառոց պատմությու՞նը, -ասաց նա,- դժվարանում եմ ասել: Կյանքումս նմանատիպ պատմություններ շատ են եղել:

– Շատերը դեռևս չեն ավարտվել:
– Ի՞նչ եք ասում, արդեն ծերանում եմ, իմաստնանում: Այլ կերպ ասած հանգստանալու կարիք ունեմ: Այժմ երջանիկ եմ ինձ զգում, երբ երեկոյան մնում եմ մենակ` վերընթերցելով հին նամակներ կամ ձայնասկավառակներ լսելով:
– Անհնար է, որ Ձեզ այլևս չսիրահետեն: Դուք պահպանել եք երբեմնի նրբագեղությունը, և չեմ կարող ասել, թե ինչպիսի փորձը կամ միգուցե անցած հույզերի տառապանքներն անմեկնելի խորհուրդ են հաղորդում Ձեր դիմագծերին: Պարզապես անդիմադրելի է:
– Շատ սիրալիր եք: Այո, դեռևս երկրպագուներ ունեմ: Դժբախտությունն այն է, որ կորցրել եմ հավատս: Ավաղ, ես այնքան լավ եմ ճանաչում տղամարդկանց. նրանց բուռն կիրքը, քանի դեռ ոչնչի չեն հասել, այնուհետև անտարբերությունը կամ անիմաստ խանդը: Ինքս ինձ հարց եմ տալիս. ինչու՞ ևս մեկ անգամ դիտեմ մի կատակերգություն, որի հանգուցալուծումն արդեն իսկ գուշակում եմ:

Երկնքի դարպասների մոտ։ Խորխե Բուկայ

Գրական ակումբ

Երկնքի դարպասների մոտ մի անգամ հավքվեցին մի քանի հարյուր հոգի, տղամարդ և կին, ովքեր այդ օրն էին մահացել: Սուրբ Պետրոսը, դրախտի դարպասների ապագա պահապանը, կարգավորում էր շարժումը:
— «Շեֆի» հանձնարարականով, բոլորդ կբաժանվեք երեք խմբի՝ կախված տասը պատվիրանները պահելուց: Առաջին խմբում կլինեն նրանք, ովքեր խախտել են բոլոր տասը պատվիրաններից յուրաքնչյուրը՝ գոնե մեկ անգամ: Երկրորդ խմբում նրանք, ովքեր գոնե մեկ անգամ խախտել են տասը պատվիրաններից որևէ մեկը: Երրորդ խումբը, որը մեր կարծիքով ամենամեծաքանակը կլինի, կկազմեն նրանք, ովքեր իրենց կյանքի ընթացքում երբևէ որևէ պատվիրան չեն խախտել: Այսպես,- շարունակեց սուրբ Պետրոսը,- բոլոր տասը պատվիրանները խախտողները թող աջ կողմում կանգնեն:
Հոգիների կեսից ավելին հայտնվեցին աջ կողմում:
— Հիմա,-բացականչեց նա,- մնացածներից նրանք, ովքեր գոնե մեկ պատվիրան խախտել են, թող ձախ կողմում կանգնեն:
Մնացած բոլորը անցան ձախ կողմը: Համարյա բոլորը… Իրականում բոլորը, բացի մեկից: Ինչ-որ մի լավ մարդու հոգի կենտրոնում միայնակ կանգնած մնաց: Իր ամբողջ կյանքի ընթացքում նա գնացել էր բարի ցանկությունների, բարի մտքերի և գործերի ճանապարհով: Սուրբ Պետրոսը զարմացավ: Միայն մի հոգի մնաց լավագույնների խմբում: Նա անմիջապես Աստծուն կանչեց, որպեսզի տեղյակ պահի պատահածի մասին:
— Տես, թե ինչ է ստացվում: Եթե շարժվենք նախնական ծրագրին համապատասխան, ապա իր բարեպաշտության դիմաց հատուցում ստանալու փոխարեն, այս խեղճը պետք է տանջվի մենակությունից: Կարծում եմ՝ ինչ-որ բան պետք է ձեռնարկել:
Աստված կանգնեց մեղավորների խմբի առաջ և ասաց.
— Նրանք, ովքեր հիմա կապաշխարեն, կներվեն, և նրանց մեղքերը կմոռացվեն: Ապաշխարողները կարող են միանալ կենտրոնում գտնվող մաքուրներին և անարատներին: Կամաց կամաց բոլորը սկսեցին տեղշարժվել կենտրոն:
— Կանգնեք: Անօրինականություն է: Դավաճանություն է: — Ճչոց լսվեց:
Սրբի ձայնն էր:
— Այդպես չի լինի: Եթե ինձ նախօրոք զգուշացնեիք, որ մեղքերը ներվելու են, կյանքս դատարկ տեղը չէի ծախսի…